Jatrogenia to pojęcie oznaczające niezamierzone, niekorzystne skutki leczenia, będące bezpośrednim efektem działań medycznych – procedur diagnostycznych, zabiegowych, farmakologicznych czy psychologicznych. Przyczyną jatrogenii może być błąd ludzki, powikłania farmakoterapii (np. interakcje leków, działania niepożądane), zakażenia szpitalne, urazy podczas operacji, nieprawidłowe leczenie czy nieadekwatna informacja wobec pacjenta (np. wywołanie lęku). Jatrogenia jest coraz szerzej badana i stanowi istotny problem w systemach ochrony zdrowia na całym świecie. Zapobieganie polega na ciągłym podnoszeniu kwalifikacji personelu, weryfikacji procedur, poprawie komunikacji z pacjentem oraz systematycznych badaniach kontrolnych skutków terapii. Działania szkodliwe mogą być przemijające (alergia, nietolerancja leku) lub długoterminowe (trwały uraz narządu, uzależnienia, pogorszenie jakości życia). Nowoczesne systemy opieki zdrowotnej wdrażają procedury minimalizujące ryzyko jatrogenii: rejestry zdarzeń niepożądanych, symulacje kliniczne, standardy bezpieczeństwa. Każdy pacjent powinien być świadomy praw i możliwych skutków ubocznych leczenia, a lekarz zobowiązany do szczegółowego informowania o ryzyku.
