Rekonstrukcja prącia – historia niezwykłej operacji ratującej funkcje

Rekonstrukcja prącia to jeden z najtrudniejszych zabiegów urologii rekonstrukcyjnej, wykonywany najczęściej po amputacji z powodu nowotworu, urazu mechanicznego lub wad rozwojowych. Nowoczesne techniki umożliwiają odtworzenie prącia przy wykorzystaniu mikrochirurgii, przeszczepów skóry, tkanek z ramienia lub uda (tzw. płaty wolne). Zabieg polega na odtworzeniu trzonu, cewki moczowej (umożliwiającej oddawanie moczu na stojąco) oraz żołędzi. W wybranych przypadkach wszczepia się także protezy umożliwiające zachowanie funkcji seksualnych. Etap przygotowania obejmuje ocenę stanu ogólnego, psychologiczną kwalifikację pacjenta, konsultacje z rehabilitantem i psychologiem. Zabieg jest wieloetapowy, wiąże się z ryzykiem powikłań (niedokrwienie przeszczepu, zakażenie, zwężenie cewki), a pełna rehabilitacja trwa wiele miesięcy. Współcześnie rekonstrukcja prącia pozwala na powrót do życia seksualnego, daje szansę na zachowanie tożsamości i pewności siebie. U dzieci wykonywana jest także w wadach wrodzonych (m.in. spodziectwo). Przykłady udanych operacji są inspiracją dla pacjentów i lekarzy na całym świecie – dzięki postępowi mikrochirurgii możliwa jest przywracanie nie tylko funkcji fizycznych, ale i psychicznej równowagi.