Bakteriemia to obecność bakterii w krwiobiegu – stan alarmowy wymagający szybkiej diagnostyki i leczenia. Najczęściej bakteriemia rozwija się w przebiegu infekcji (np. zapalenie płuc, zakażenie dróg moczowych, ropnie, zakażenia ran) lub jako powikłanie procedur medycznych (cewnikowanie, zabiegi chirurgiczne). U zdrowych osób jest zwykle krótka i niegroźna, ale u osłabionych (starszych, przewlekle chorych, z obniżoną odpornością) grozi rozwojem sepsy, wstrząsu septycznego i niewydolności wielonarządowej. Do objawów należą: gwałtowny wzrost gorączki, dreszcze, tachykardia, spadek ciśnienia, przyspieszony oddech, splątanie, a w ciężkich przypadkach wstrząs i niewydolność narządów. Diagnostyka obejmuje pobranie krwi na posiew, identyfikację źródła zakażenia i szybkie włączenie antybiotykoterapii. W leczeniu kluczowa jest natychmiastowa interwencja szpitalna, leczenie powikłań i wsparcie krążeniowe. Zapobieganie dotyczy głównie dbania o higienę, aseptykę zabiegów oraz kontroli zakażeń szpitalnych.
