Bandażowanie głowy jest kluczową umiejętnością w udzielaniu pierwszej pomocy, istotną głównie ze względu na ochronę ran oraz zapobieganie dalszym urazom i zakażeniom. Najważniejszym celem jest stabilne unieruchomienie opatrunku, zapobieganie utracie krwi i zabezpieczenie miejsca urazu przed infekcją. W sytuacjach gdy rana znajduje się na głowie, bandażowanie pełni funkcję nie tylko ochronną, ale także stabilizującą, co jest szczególnie ważne przy poważnych urazach czy złamaniach czaszki. Najczęściej stosowaną techniką jest czapka Hipokratesa, polegająca na nałożeniu dwóch równoległych bandaży: pierwszy zawija się wokół głowy poziomo, a drugi – naprzemiennie z dołu i z góry, mocując opatrunek na miejscu. Do poprawnego założenia bandaża głowy konieczne są dwie rolki bandażu, które etapami owijamy, kontrolując napięcie, by nie blokować krążenia krwi. Warto pamiętać, że bandaż nie powinien być zbyt ciasny, aby nie spowodować ucisku prowadzącego do niedokrwienia tkanek. Poprawne bandażowanie wymaga także zabezpieczenia końców bandaża, by opatrunek nie rozluźnił się podczas ruchów poszkodowanego. Bandażowanie głowy jest wskazane w przypadku powierzchownych ran, skaleczeń, otarć, a także w sytuacjach, gdy konieczne jest unieruchomienie dużego obszaru głowy w celu dalszej diagnostyki i leczenia. Najczęstsze błędy to zbyt mocne zaciśnięcie bandaża, niewłaściwe ułożenie końcówek prowadzące do rozwiązywania się opatrunku oraz zaniechanie kontroli ukrwienia skóry pod bandażem. Brak prawidłowego zabezpieczenia rany głowy może skutkować zwiększonym krwawieniem, infekcją lub pogorszeniem stanu pacjenta. W polskim prawie obowiązek udzielania pierwszej pomocy reguluje Kodeks wykroczeń oraz Kodeks karny, nakładając na każdego obowiązek ratowania życia i zdrowia innych osób w miarę możliwości i bez ponoszenia niebezpieczeństwa dla siebie. Szybka reakcja oraz umiejętność właściwego bandażowania może uratować życie lub zmniejszyć skutki urazu. Ratownik powinien zawsze dbać o własne bezpieczeństwo, stosując na przykład rękawiczki jednorazowe i unikając bezpośredniego kontaktu z krwią lub innymi wydzielinami. W praktyce pomocne są proste środki, takie jak chusta trójkątna, plastry i rolki bandaża elastycznego, które można mieć zawsze pod ręką. Zaleca się także zapamiętanie metody czapki Hipokratesa i kolejności owijania, co można utrwalać podczas kursów pierwszej pomocy. Przykłady z życia to wypadki rowerowe, upadki, czy skaleczenia powstałe podczas prac domowych, gdzie szybkie i prawidłowe bandażowanie głowy wpływa na ograniczenie dalszych komplikacji i poprawę komfortu poszkodowanego. Przy dzieciach czy osobach starszych należy dodatkowo zwrócić uwagę na delikatność przy zakładaniu bandażu oraz częstsze kontrole ukrwienia i samopoczucia, ponieważ ich tkanki są bardziej wrażliwe i łatwiej ulegają urazom.
