Bezdech senny (obturacyjny bezdech senny, OBS) to przewlekła choroba polegająca na powtarzających się epizodach zatrzymania lub znacznego spłycenia oddechu podczas snu. Dochodzi do nich na skutek okresowego zamykania się górnych dróg oddechowych, co prowadzi do niedotlenienia organizmu i wybudzeń ze snu. Najczęstsze objawy to głośne, nieregularne chrapanie, przerwy w oddychaniu zauważane przez partnera, uczucie niewyspania mimo długiego snu, poranne bóle głowy, suchość w ustach, nadmierna senność w ciągu dnia, trudności z koncentracją, drażliwość, spadek libido. Przyczynami OBS są najczęściej: otyłość, powiększone migdałki, przerost języka, wiotkość podniebienia miękkiego, skrócona żuchwa, nieprawidłowości anatomiczne nosa i gardła, palenie papierosów, spożywanie alkoholu przed snem. Choroba zwiększa ryzyko nadciśnienia, chorób serca, udaru, cukrzycy typu 2 i wypadków komunikacyjnych. Rozpoznanie opiera się na wywiadzie, badaniu fizykalnym i polisomnografii (badanie snu). Leczenie obejmuje redukcję masy ciała, unikanie alkoholu i leków uspokajających, leczenie schorzeń laryngologicznych, stosowanie aparatów CPAP (stałe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych), a w wybranych przypadkach zabiegi chirurgiczne (plastyka podniebienia, usunięcie migdałków, korekta nosa). Wczesne rozpoznanie i leczenie bezdechu sennego poprawia jakość życia, zmniejsza ryzyko powikłań i zwiększa bezpieczeństwo codziennego funkcjonowania.
