Delirium tremens to najcięższa postać zespołu abstynencyjnego po nagłym odstawieniu alkoholu u osób z długotrwałym alkoholizmem. Pojawia się zwykle 2–3 dni po odstawieniu i stanowi zagrożenie życia. Główne objawy to pobudzenie, dezorientacja, urojenia, omamy wzrokowe i słuchowe, drżenia kończyn, tachykardia, wzrost ciśnienia, świąd, poty, gorączka, padaczka. Przyczyną jest gwałtowny spadek poziomu alkoholu w organizmie i zaburzenie gospodarki neuroprzekaźnikami (głównie GABA i glutaminian). Leczenie wymaga hospitalizacji, podania benzodiazepin, korekty gospodarki wodno-elektrolitowej, monitorowania funkcji życiowych, czasem leków przeciwpsychotycznych. Nieleczone delirium może prowadzić do śmierci w wyniku zaburzeń rytmu serca, niewydolności wielonarządowej lub samobójstwa. Najlepszą profilaktyką jest zapobieganie alkoholizmowi i szybka interwencja w przypadku odstawienia.
