Daltonizm, czyli ślepota barw, to wrodzone zaburzenie widzenia barw, polegające na nieprawidłowym rozpoznawaniu lub całkowitej niemożności rozróżniania niektórych kolorów. Najczęściej dotyczy rozróżniania czerwieni i zieleni (deuteranopia, protanopia), rzadziej niebieskiego i żółtego (tritanopia). Choroba została opisana przez Johna Daltona, który sam był daltonistą. Daltonizm występuje głównie u mężczyzn (ok. 8% populacji), gdyż gen odpowiedzialny za zaburzenie znajduje się na chromosomie X i jest dziedziczony recesywnie. Objawy to trudności w rozróżnianiu barw, mylenie kolorów w codziennych sytuacjach (np. sygnalizacja świetlna, dobór ubrań), czasem pogorszenie ostrości wzroku lub światłowstręt. Daltonizm nie wpływa na ogólną sprawność wzroku, ale może ograniczać wybór zawodu (pilot, kierowca, grafik). Przyczyną jest brak lub nieprawidłowa budowa czopków siatkówki odpowiedzialnych za odbiór barw. Rozpoznanie opiera się na testach okulistycznych (tablice Ishihary, anomaloskopia). Daltonizm nie jest uleczalny – nie istnieje skuteczna terapia przywracająca prawidłowe widzenie barw. Pomocne mogą być specjalne okulary lub soczewki korygujące kontrast barw, aplikacje mobilne i wsparcie psychologiczne. Osoby z daltonizmem mogą prowadzić normalne życie, a świadomość zaburzenia pozwala na dostosowanie codziennych czynności i wyboru ścieżki zawodowej.
