Depresja endogenna to rodzaj depresji uwarunkowanej biologicznie, niezależnej od czynników zewnętrznych czy sytuacyjnych. Przyczyny depresji endogennej wiążą się z zaburzeniami neuroprzekaźnictwa w mózgu (serotonina, noradrenalina, dopamina), predyspozycjami genetycznymi, chorobami układu nerwowego, zaburzeniami hormonalnymi (np. tarczycy, nadnerczy) oraz nieprawidłową reakcją na stres. Objawy to przewlekły smutek, utrata zainteresowań, brak energii, zaburzenia snu i apetytu, spowolnienie psychoruchowe, poczucie winy, myśli samobójcze, trudności z koncentracją. Depresja endogenna często ma cięższy przebieg niż depresja reaktywna i wymaga leczenia farmakologicznego (leki przeciwdepresyjne), wsparcia psychoterapeutycznego oraz – w niektórych przypadkach – leczenia elektrowstrząsami. Wczesne rozpoznanie i kompleksowa terapia pozwalają na powrót do normalnego funkcjonowania i zapobieganie nawrotom choroby.
