Chemioterapia jest jednym z podstawowych elementów leczenia raka piersi, stosowanym zarówno przed operacją (chemioterapia neoadiuwantowa), jak i po zabiegu chirurgicznym (chemioterapia adiuwantowa). Decyzja o jej wdrożeniu zależy od wielu czynników: typu i stopnia zaawansowania nowotworu, obecności przerzutów do węzłów chłonnych, wieku i ogólnego stanu zdrowia pacjentki, a także cech biologicznych guza (np. obecności receptorów hormonalnych, HER2). Chemioterapia jest zalecana szczególnie w przypadkach nowotworów agresywnych, o wysokim ryzyku nawrotu, w raku potrójnie ujemnym (brak receptorów ER, PR i HER2), a także gdy guz jest duży lub występują przerzuty. W leczeniu przedoperacyjnym ma na celu zmniejszenie guza i umożliwienie zabiegu oszczędzającego pierś. Po operacji chemioterapia ma zredukować ryzyko wznowy choroby poprzez zniszczenie komórek nowotworowych, które mogły pozostać w organizmie. W zaawansowanych stadiach raka piersi chemioterapia jest stosowana paliatywnie – łagodzi objawy i wydłuża życie. Schematy leczenia dobierane są indywidualnie, a decyzję podejmuje zespół wielodyscyplinarny.
