Imię Tytus to męskie imię o rzymskim pochodzeniu, wywodzące się od łacińskiego nazwy „Titus”, które było w starożytnym Rzymie bardzo popularne i noszone przez wiele znaczących postaci, w tym cesarza Tytusa Flawiusza. Forma podstawowa to Tytus, a wymowa uproszczona to [tyt-us]. Warianty imienia oraz zdrobnienia są w Polsce ograniczone do form takich jak Tytusek czy Tytek. Historia imienia Tytus wiąże się z potęgą, siłą i autorytetem, które niosły ze sobą dziedzictwo rzymskiego dziedzictwa i tradycji. Odmiana imienia w języku polskim przebiega klasycznie: Mianownik Tytus, Dopełniacz Tytusa, Celownik Tytusowi, Biernik Tytusa, Narzędnik Tytusem, Miejscownik Tytusie, Wołacz Tytusie; z akcentem na pierwszą sylabę. Imieniny Tytusa obchodzone są 30 stycznia oraz 6 września, co wiąże się z kalendarzem świętych patronów. Popularność imienia Tytus utrzymuje się na stabilnym poziomie, choć nie znajduje się ono w czołówce najczęściej nadawanych imion. Nosiciele imienia są często kojarzeni z cechami takimi jak ambicja, siła woli, przywództwo oraz zdolności organizacyjne. Osoby o imieniu Tytus wykazują się również dużą niezależnością i wytrwałością w dążeniu do celów. Znane osoby o imieniu Tytus to postacie zarówno historyczne, jak i współczesne, w polityce, kulturze i nauce, co podkreśla uniwersalność imienia. W praktyce imię Tytus dobrze komponuje się z polskimi nazwiskami oraz z dodatkowymi imionami, np. Tytus Jan, co dodaje mu powagi i prestiżu. W codziennym użyciu imię brzmi zdecydowanie i naturalnie, co pozwala nosicielom na łatwe funkcjonowanie wśród różnych grup społecznych. Ciekawostką jest, że w numerologii imię Tytus kojarzone jest z energią determinacji, kreatywności i władzy, co sprzyja osiąganiu sukcesów w życiu osobistym i zawodowym. Imię to posiada także silne związki z tradycją rzymską i europejską historią kultury, co dodaje mu wyjątkowego znaczenia i możliwości interpretacyjnych.
