Zwichnięcie kostki to uraz polegający na przemieszczeniu się kości tworzących staw skokowy, zwykle wynikający z gwałtownego skręcenia lub upadku. Objawy zwichnięcia kostki obejmują gwałtowny ból, obrzęk, deformację okolicy stawu, ograniczenie ruchomości oraz trudności w obciążaniu kończyny. W pierwszej pomocy kluczowe jest unieruchomienie stawu za pomocą szyny lub bandaża, szybkie schłodzenie miejsca urazu, unikanie przeciążenia oraz ułożenie nogi w pozycji uniesionej dla zmniejszenia obrzęku. Niezbędne jest także wezwanie pomocy medycznej, ponieważ zwichnięcie wymaga dokładnej diagnostyki i często nastawienia kości przez specjalistę. W czasie rehabilitacji stosuje się ćwiczenia poprawiające zakres ruchów, wzmacnianie mięśni stabilizujących staw oraz fizykoterapię, co pozwala na przywrócenie sprawności i zminimalizowanie ryzyka przewlekłych problemów. Najczęstsze błędy w postępowaniu to próby samodzielnego nastawiania kostki, przeciążanie kontuzjowanej kończyny oraz brak rehabilitacji, co może prowadzić do niestabilności stawu i przewlekłego bólu. W Polsce obowiązuje prawny obowiązek pomocy poszkodowanym w nagłych urazach oraz dostęp do opieki ortopedycznej. Bezpieczeństwo ratownika polega na zachowaniu ostrożności przy unieruchamianiu i stosowaniu rękawic. Proste zasady do zapamiętania to: zabezpiecz staw, schłodź miejsce urazu, nie obciążaj i wezwij pomoc. Przykłady z życia to zwichnięcia podczas aktywności sportowych lub potknięć, gdzie szybka i właściwa pierwsza pomoc przyczynia się do szybkiego powrotu do zdrowia. Różnice w postępowaniu pojawiają się u dzieci, dorosłych oraz osób starszych, gdzie proces gojenia i ryzyko powikłań są różne. Znajomość zasad pierwszej pomocy i rehabilitacji to podstawa skutecznego radzenia sobie z tym urazem oraz bezpiecznego powrotu do aktywności codziennej.
